पाऊस.. असा यावा...
जसे पैन्जण वाजवत
कुणीतरी यावे..
पाऊस.. आला की मला माझी वही आठवते..
पावसाच्या कवितान्निच माझी
वहीचिम्ब भिजलीय
वाहणारे डोळे आता कोरडे होताहेत...
आपोआप
कोणी सान्गावे तो येईल....
अवचित ध्यानीमनी नसताना
दबक्या पावलान्नी
अन
बरसत सुटेल बेभान....
मग पुन्हा कोरडीठाक होईल
माझी वही...पहिल्यासारखी..
नवी कोरी.....
तिच्या पानान्चा वास मात्र
असेल पावसासारखा...
2 comments:
WAH.. SUNDAR..
kyaa baat hai teechyaa paanaanchaa vas maatra asel >>> aaavadala jabaree :)
maajhyaa gajhalavarachyaa abhipraayabaddal manapuuravak dhanyawaad :)
aataa niyameet kaa gajhal lihit nahee mhanataa tumhee pan yaa gajhalmadhe adakal naa ki vyasan laavate hee aani mag sagal jag visaraayalaa hot tar as dehabhaan kadhitareech visraav naa maanasaani?
lavakrach pudhalyaa gajhal puurN hoteel hee aashaa aahe.
punhaa ekadaa dhanyawaad :)
Post a Comment